penna

'l Tesor di nos Vècc’

“di Pietro Pizzi”

Scusim ragazz e.. pigh la testa,
përmëttim con dü scarabocc’ da rëindav fèsta..
Si, propria, cuncidimal con paziëinza
ma sum unura 'd la vossa preseinza.
No, no, lassim discurr e baciacclä
e capirì che anca viätar sarì unurä..
Si, propria, për qull ch'i fatt..
tutt i regüla, sëinza misfatt.

No, no, sum mia lucc o imbambulì..
dim ragion.. 'dsim 'd si..
'V ricurdiv 'cmë s’erma sinquant'ann fa
tutt mälmiss, tütt mäl nudrigä,
sëinza sood, sëinza mister,
con poc diritt e 'botta duer ?
Ragass carsì con j'avanz di siur,
vistì mälamëint 'd tütt i culur..

Për mërëinda pò.. pan e spüd
e in saccoggia ?.. Gnan un scüd !
I noss vècc'però i m'ävan lassä
un gran tesor pr'ereditä..
Un tesor chë 'g l'ha gnan la banca d'Italia
ma chë 'l ta fà vëins ogni battaglia !
L'e un tesor fatt 'd vöia da fä..
Contra tütt.. sëinza mai mullä !

Sia con 'l sul che con la timpèsta,
avanti dritt.. e sü la testa..
Sëinza boria e sëinza arruganza
ma pian pianëin e con carianza.
Rispètt pr'al mond për viv cuntëint
e sërcä l'accordi con tütt la giëint
e con 'l sërvell sëimpar chi,
d'indua sum vegn, d'indua sum nasì !


disegno di mario favari